Esther Kox

Hans Kox is op 25 februari 2025 alweer zes jaar geleden overleden. Op 10 december jl. overleed, veel te vroeg, zijn oudste dochter Esther thuis op haar geliefde Costa in Italië. Hieronder een foto waarop beide nog jong zijn.
Esther heeft voor een paar partituren illustraties voor het voorblad gemaakt. Zoals de partituur van Dorian Gray en de Cyclofonieën.

Het is inmiddels alweer geruime tijd geleden dat ik de laatste keer schreef over de nalatenschap van Hans Kox. Het grootste deel van de manuscripten en schetsen is inmiddels ondergebracht bij het Nederlands Muziek Instituut in Den Haag.
Veel is nog uit te zoeken en ik ben dankbaar dat een instituut als het NMI bestaat, waardoor kostbare manuscripten niet verloren gaan. Ik heb alle manuscripten in mijn handen gehad. Een levenswerk van nootjes schrijven, zoals mijn vader het noemde.

19 mei 2030 zal het de honderdste geboortedag van mijn vader zijn, wellicht aanleiding om dan een paar grote werken van hem opnieuw uit te voeren? Ik kan ze wel bedenken: een van de vioolconcerten, de 2e en of 6e symfonie? De suites van de opera's Dorian Gray en Das grüne Gesicht? Het l' Allegria?

Dit bericht sluit ik af met de wens dat in 2025 en de jaren daarna de muziek van mijn vader gehoord en uitgevoerd zal worden. Maar bovenal wens ik ons toe dat we allemaal zo dapper en optimistisch zullen zijn als mijn oudste zus Esther. Ik en velen met mij zullen haar enorm missen.
Judith Kox