News / Agenda

Esther Kox

12/27/2024

Hans Kox is op 25 februari 2025 alweer zes jaar geleden overleden. Op 10 december jl. overleed, veel te vroeg, zijn oudste dochter Esther thuis op haar geliefde Costa in Italië. Hieronder een foto waarop beide nog jong zijn.
Esther heeft voor een paar partituren illustraties voor het voorblad gemaakt. Zoals de partituur van Dorian Gray en de Cyclofonieën.

Het is inmiddels alweer geruime tijd geleden dat ik de laatste keer schreef over de nalatenschap van Hans Kox. Het grootste deel van de manuscripten en schetsen is inmiddels ondergebracht bij het Nederlands Muziek Instituut in Den Haag.
Veel is nog uit te zoeken en ik ben dankbaar dat een instituut als het NMI bestaat, waardoor kostbare manuscripten niet verloren gaan. Ik heb alle manuscripten in mijn handen gehad. Een levenswerk van nootjes schrijven, zoals mijn vader het noemde.

19 mei 2030 zal het de honderdste geboortedag van mijn vader zijn, wellicht aanleiding om dan een paar grote werken van hem opnieuw uit te voeren? Ik kan ze wel bedenken: een van de vioolconcerten, de 2e en of 6e symfonie? De suites van de opera's Dorian Gray en Das grüne Gesicht? Het l' Allegria?

Dit bericht sluit ik af met de wens dat in 2025 en de jaren daarna de muziek van mijn vader gehoord en uitgevoerd zal worden. Maar bovenal wens ik ons toe dat we allemaal zo dapper en optimistisch zullen zijn als mijn oudste zus Esther. Ik en velen met mij zullen haar enorm missen.
Judith Kox

Henk Stoop, oud secretaris Stichting Hans Kox, overleden

9/17/2022

Henk Stoop overleed op 29 augustus jl. Op zijn rouwkaart staat een prachtig citaat van een gedicht van Rilke: "Ich lebe mein Leben in wachsenden Ringen...".

Henk Stoop heeft meer dan 15 jaar als secretaris heel veel werk verzet voor de stichting. Niet in de laatste plaats vanwege zijn enorme kennis en belangstelling voor muziek. Ook was hij van grote waarde waar het aan kwam op Duitse teksten. Als oud docent Duits, heeft hij de tekst van veel cd booklets in het Duits vertaald. Daarnaast had hij veel contact met Hans Kox over Duitse teksten, de gedichten van Paul Celan, Rainer Maria Rilke, maar ook was er overleg over het gebruik van Duitse teksten in composities, en ook bijvoorbeeld het voorwoord van de 6e symfonie, hoe kan de tekst het best geschreven worden in het Duits, zodat het precies weergeeft wat beoogd wordt.

Hieronder geven wij graag een volledige weergave van een Terugblik van Henk Stoop in een van de nieuwsbrieven van de Stichting. Henk Stoop maakte een tijd lang iedere nieuwsbrief een beschrijving van de muziek van Hans Kox. Hieruit spreekt een liefdevolle kennis van de muziek van Hans Kox.
Bij het afscheid van Henk Stoop kwam hij uit de vele speeches die gegeven werden naar voren als een man met veel daadkracht, en ik zou hem vooral willen omschrijven als een heel oprecht persoon, met daadwerkelijke belangstelling voor de mensen om hem heen.

Dit bericht eindigen we graag met een gedicht:
Am Tümpel in Wald
Ein stillerer Windschatten
Das Reh trinkt furchtlos

Terugblik Henk Stoop nieuwsbrief Stichting Hans Kox van april 2008

Twee werken van Kox:
“Die ewige Wiederkehr” en de Vijfde Symfonie, resp. op 9 maart te Arnhem door het Gelders Orkest o.l.v. Arild Remmereit en op 15 maart jl. te Amsterdam door het Radio Filharmonisch Orkest o.l.v. Jaap van Zweden.

Wanneer men een nieuw werk van Kox voor de eerste keer hoort, wordt men gewoonlijk aanvankelijk getroffen door de grote maar nog weinig gedifferentieerde indruk die het maakt. De luisteraar wordt geconfronteerd met zeer compacte gehelen, waarvan het niet eenvoudig is er direct structuren in te onderkennen. Bij de beide hoekdelen van de Vijfde Symfonie verkeren we – in tegenstelling tot “Die ewige Wiederkehr” – in de gelukkige omstandigheid, dat deze al eerder – in 2006 – zijn uitgevoerd. Wie, ‘gewapend’ met deze luisterervaring, nu de uitvoering van het gehele werk hoorde, heeft zich – ondanks het door sommigen zo genoemde ‘caleidoscopische karakter’ – een beeld kunnen vormen van de totaalstructuur van deze symfonie.

Literatuurhistorici als Dr Jos J.Gielen en in Duitsland Dr Hermann Ammon hebben op overtuigende wijze duidelijk gemaakt, dat vernieuwing geen vernieling is: steeds zullen – de ene keer meer evident dan de andere keer – bepaalde verworvenheden hun invloed blijven uitoefenen. Als Hans Kox een traditionalist genoemd wordt, wordt dat soms negatief bedoeld, alsof hij te uitsluitend in het verleden zou zijn blijven hangen., maar ook als epitheton ornans, waarbij Kox als een kunstenaar gezien wordt, die zich – onder gebruik- making van wat het heden aan vernieuwingen voortgebracht heeft – van de grote lijn van de cultuurhistorische ontwikkeling steeds terdege bewust blijft.
In de beide hier besproken werken is ondanks het door velen gesignaleerde fragmentarische karakter ervan zeker ook een sterke structuurvormende tendens bespeurbaar. Uit wat eeuwenlang als sonatevorm bestond hebben zich bij Kox structuren ontwikkeld, waarin zich – nu eens op meer soepele wijze, dan weer met vehement wrikkend geweld – verplaatsingen en verschuivingen voordoen in nieuw door de componist ontwikkelde tonale, metrische en ritmische centra, die op eclatante wijze getuigenis afleggen van Kox’ grote originaliteit en schier onuitputtelijke fantasie.
Wat Kox’ werken verder en vooral tot gehelen samenbindt, is de eraan ten grondslag liggende filosofie. In de op dinsdag 18 maart j.l. op Radio 4 uitgezonden Zaterdagmatinee gaf Hans Kox – geheel tegen zijn gewoonte – een nadere uiteenzetting van zijn bepaald niet optimistische wereldbeschouwing. Echter, in deze uiteenzetting en vooral ook het derde deel van de symfonie, alsook in “Die ewige Wiederkehr”, is in diverse passages goed hoorbaar, dat er volgens Kox toch nog hoop op kan bestaan, dat de mensheid andere, verstandiger wegen in zal slaan. Een goede gedachte wellicht om deze bespreking te besluiten.

Uitvoering The Darkling Trush voor orgel door Tjeu Zeijen

7/23/2022

Organist Tjeu Zeijen speelt The Darkling Trush op 24 juli in de kerk van Abdij Rolduc in Kerkrade en op 12 augustus in de Sint Augustinus Kerk in Geleen.

The Darkling Trush is geschreven in opdracht van de gemeente Haarlem voor het Müller orgel in de Grote of St .Bavokerk te Haarlem.

Het werk is in belangrijke mate geïnspireerd door het gelijknamige gedicht van Thomas Hardy.

De dichter spreekt anno december 1900 over de leegheid en de dorre verlatenheid die ons moderne leven in veel opzichten kenmerken.
De niet-menselijke boodschap uit de dierenwereld wordt (nog) niet verstaan..

Hans Kox, januari 2001

Programma 24 juli Rolduc Kerkrade

Het European Brass Septet is een nieuw koperensemble opgericht in 2021 door Robert Visser en Maris Evelons. Het ensemble staat onder leiding van dirigent Theo Wolters en is gebaseerd op de Finse traditionele ‘brassbands’. In tegenstelling tot andere koperensembles bestaat het septet namelijk uit cornetten, alto, bariton, euphonium en tuba. Tijdens Brass Meets Organ speelt het ensemble samen met organist Tjeu Zeijen.

Programma:
European Brass Septet conducted by Theo Wolters
Tjeu Zeijen (organ)
Feierlicher Einzug - Richard Strauss
Allegro from Symphony No. 2 Op. 20 - Louis Vierne
Resurgam - Eric Ball
O Filii et Filiae - Andre Stolwijk
The Darkling Thrush - Hans Kox
Grand Choeur Dialogué - Eugène Gigout
Finlandia Op. 26 - Jean Sibelius

Vrijdag 12 augustus 2022 | Sint Augustinuskerk | Geleen (Sittard-Geleen)

Met medewerking van
Tjeu Zeijen: orgel
Harrie Spronken: bas/bariton

Uitgevoerd worden:

Johann Sebastian Bach TOCCATA En Fuga In D; Bwv 565
(1685 – 1750) orgel

Johann Sebastian Bach UIT De Cantata Nr 82 “ich Habe Genug”
(1685 – 1750) de aria “schlummert Ein Ihr Matten AUGEN”
bariton en orgel

Louis Vierne UIT Deuxieme Symphonie Opus 20
(1870 - 1937) deel 1: Allegro orgel

Henk Klop ZWEI Lieder Für Bass Und Orgel (2014)
(1946 - 2016) bas en orgel

Hans Kox THE Darklink Thrush (2001)
(1930 - 2019) orgel
Geïnspireerd op het gedicht van Thomas Hardy

Harold C. King VIER Liederen Voor Bariton En Orgel
(1895 - 1984) op Teksten Van Guido Gezelle (1979)
3 avondzangen
’t Avondt (1859)
Ik misse u (1859)
Te lucis ante terminun (1892-93)

o Crux, ave!.

Het archief, talloze manuscripten en veel meer

7/19/2022

Beste Lezer,

Vlak na het overlijden van Hans Kox werd zijn werkkamer opgeruimd. Alles werd in dozen gedaan en niets werd weggegooid. Honderden manuscripten, koffers met schetsen en gedachten, notities, dozen met nog meer schetsen. Zijn boeken, zijn persoonlijke correspondentie en de auteursexemplaren van Donemus met correcties.
Op een gegeven moment zijn we begonnen alle manunscripten te bekijken en te documenteren.
Het is best indringend om al het werk te zien, maar ook heel spannend. Alles zeer gedegen geordend, en dan bij ieder nieuw werk toch weer iets nieuws zien, een notitie een aantekening, een krabbeltje, en dat nog los van de imponerende hoeveelheid. Hij zei ook weleens "laat mij maar nootjes schrijven".
Inmiddels is er contact opgenomen met Philomeen Lelieveldt van het Nederlands Muziek Instituut in Den Haag. Binnenkort hebben wij weer een afspraak. Kortom, dit verhaal wordt vervolgd.

Judith Kox
19 juli 2022

D

Dear reader,

Shortly after the death of Hans Kox, his office was organized. Everything was boxed and nothing was thrown away. Hundreds of manuscripts, suitcases of sketches and thoughts, notes, boxes of even more sketches. His books, his personal correspondence and the author's copies of Donemus with corrections.
Then we started documenting all the manuscripts. It is quite fascinating to see all the work, but also very exciting. Everything is very well organized, and then with every new work you see something new, a note, a scribble, and that all apart from the impressive amount. He also sometimes said "let me write notes".
In the meantime, contact has been made with Philomeen Lelieveldt of the Netherlands Music Institute in The Hague. We will have another appointment soon. In short, this story continues.

Judith Kox July 19, 2022

Gelukkig, muzikaal nieuwjaar gewenst

1/2/2022

Dear readers, I would like to wish you all a wonderful new year. And post this photograph of my father, looking quite cheerful. It was with the recording of Die Todesfrau in the house of the Nederlands Philharmonisch Orkest. My father was in good shape and it was a very good recording that has been made then, with the Nederlands Kamerkoor, conductor Klaas Stok, soloists Karin van der Poel (alto) , Hanneke de Wit (soprano), Kees Jan de Koning (bariton) , and Abbie de Quant (flute)and Pamela Smits (cello).
The cd is still available. So do not hesitate and write an e-mail to our foundation. We will be happy to provide you with the cd.
Besides that on Friday 18th of February there will be a concert in Haarlem where The Concert in the Egg will be played.
Please see for any details and tickets here.

December 08th, 2021

12/8/2021

Thomas, Gulnara & Elnara

Carlos

Hannah

Three concerts

11/21/2021

Elnara & Gulnara, Carlos and Hannah

Wat hebben Elnara Muermans & Gulnara Shafigullina, Carlos Marín Rayo en Hannah Koob met elkaar gemeen? Het zijn allen musici die het werk van Hans Kox kennen en ook uitvoeren. En de afgelopen twee weken gaven zij concerten van uiteenlopende aard. Het was voor mij heerlijk om de concerten bij te wonen. Bij "Het geheim van het Russische lied" was ik in de gelegenheid om Gulnara weer eens te horen zingen, nu samen met haar zus, maar ook alleen. Vooral het lied "De steppe, weidse steppe", waarmee Gulnara begon, ontroerde mij. Componist D. Dunaevsky met "Onder de maan" en "Lente komt!" was ook heerlijk om te horen. Tijdens het programma brachten de zussen een ode aan hun net overleden lerares uit Rusland, Rimma Volkova. Te denken dat deze beide zussen uit de toendra van Rusland komen waar zij op de steppe opgroeiden. Het is een heel mooi programma, met prachtige beelden, uiteenlopende verhalen en tot slot een klein kinderkoor. Mijn vader schreef nadat hij met Gulnara Shafigullina had kennisgemaakt meteen een werk voor haar "Lalague's Monologues" dat ze uitvoerde samen met Peter Brunt en Frank van de Laar.
Carlos Marín Rayo, een jonge zeer begaafde pianist, speelde fantastisch op het zondagmiddag concert in Bij Andreas in Naarden. De samenstelling van het programma liet op alle mogelijke manieren zien hoe enorm getalenteerd Carlos is. Na afloop vertelde hij dat hij meteen doorging naar Schiphol voor een optreden de volgende dag in Spanje. Kijk zo is het fijn, zo gun ik het hem, alle dagen optreden of zoveel mogelijk, zodat zoveel mogelijk mensen hem maar mogen horen. Wat een klavierleeuw zou ik willen zeggen, en natuurlijk, alles uit het hoofd spelen. Onze kennismaking met Carlos kwam met het verkrijgen van de Bechstein vleugel van mijn vader. Een kamerconcert met 6 getalenteerde jonge pianisten van de conservatoria van Utrecht, Den Haag en Amsterdam, vond na zijn overlijden plaats in het huis van Hans Kox in Haarlem. Door loting kreeg iemand de vleugel . Het lot besliste het werd Carlos, die die middag ook een stuk van Hans Kox speelde. "Quasi un illussione", zijn allerlaatste compositie die hij schreef voor en in opdracht van Frank van de Laar, de leraar van Carlos.
Tot slot Hannah Koob. Zij speelt op haar net verschenen cd "The Stranger", een parabel voor altsaxofoon en spreekstem. Een geweldige onderneming omdat het een moeilijk stuk is. Maar Hannah, zo jong als ze is, heeft zich hierdoor niet laten weerhouden. Haar uitvoering van The Stranger is zonder meer geslaagd. Hannah zocht ongeveer een jaar geleden contact met mij, en sindsdien zijn wij een paar keer samen geweest en heeft zij mij bij die gelegenheden "The Stranger" voorgespeeld. Haar cd is nu verschenen en ik kan iedereen aanraden om deze aan te schaffen. Kijk hiervoor bij de website van Hannah en 7 MNTN

judith kox

What do Elnara Muermans & Gulnara Shafigullina, Carlos Marín Rayo and Hannah Koob have in common? They are all musicians who know and perform the work of Hans Kox. And the past two weeks they gave concerts of various kinds. It was wonderful for me to attend the concerts. At "The Secret of the Russian Song" I had the opportunity to hear Gulnara sing again, this time with her sister, but also alone. Especially the song "The steppe, wide steppe", with which Gulnara started, moved me. Composer D. Dunaevsky with "Under the moon" and "Spring is coming!" was also lovely to hear. During the program, the sisters paid tribute to their recently deceased teacher from Russia, Rimma Volkova. To think that these two sisters come from the tundra of Russia where they grew up on the steppe. It is a very nice program, with beautiful images, diverse stories and finally a small children's choir. After meeting Gulnara Shafigullina, my father immediately wrote a work for her "Lalague's Monologues", which she performed together with Peter Brunt and Frank van de Laar.
Carlos Marín Rayo, a very gifted young pianist, played fantastically at the Sunday afternoon concert at Bij Andreas in Naarden. The composition of the program showed in every way how enormously talented Carlos is. Afterwards he said that he immediately went to Schiphol for a performance the next day in Spain. Look, that's nice, that's how I grant him, performing every day or as much as possible, so that as many people as possible can hear him. What an outstanding pianist I would say, and of course, playing everything by heart. Our introduction to Carlos came with getting my father's Bechstein grand piano. A concert with 6 talented young pianists from different Conservatoria, took place. Afterwards someone would receive the grand piano by drawing lots. Fate decided it was Carlos, who also played a piece by Hans Kox that afternoon. "Quasi un illussione", his very last composition, which he dedicated to o Frank van de Laar, Carlos' teacher.
Finally, Hannah Koob. She plays on her recently released CD "The Stranger", a parable for alto saxophone and speaking voice. A great undertaking because it is a difficult piece. But Hannah, young as she is, hasn't let this stop her. Her performance of "The Stranger" is without a doubt a success. Hannah contacted me about a year ago, and since then we've been together a few times and she has played "The Stranger" on those occasions. Her CD has now been released and I can recommend everyone to buy it. Look for this at the website of Hannah and 7 MNTN

judith kox

We are very happy to release the shining debut album Die Fremde of Hannah Koob. Koob is a young Dutch-German top saxophonist who dedicates herself with immense energy to play unexplored repertoire for saxophone.
Die Fremde is a musical expedition along music that has a gloomy but evermore cheerful timbre. Virtuoso solo playing in the rarely performed The Stranger by the Dutchman Hans Kox, this is only the 2nd studio recording of the piece, in which Koob shows the extreme limits of the melodic and dynamic range of her alto saxophone. Lyricism and fluent interplay between piano and saxophone in the Partita by Erwin Dressel and compelling harmonies and ditto melody in Henk Badings’ La Malinconia.
Two commissioned compositions complete this energetic and infectious debut: the cinematic Andante by Leonard Küßner and Halvdager by Andreas van Zoelen, the latter in the beautiful, rarely heard combination of saxophone and harmonium.
Release dates:
Physical: 12 November 2021
Digital: 26 November 2021

Hannah Koob

11/7/2021

cd "Die Fremde" binnenkort release

Hannah Koob, foto Rens Bressers

Hannah Koob presenteert in november haar debuut cd

Hannah Koob (1997) is klassiek saxofoniste en volgt op dit moment de masteropleiding aan de Academy for Music and Performing Arts in Tilburg bij Andreas van Zoelen.

Er zijn nog zoveel onontgonnen mogelijkheden voor het instrument en daarom heeft zij zich gespecialiseerd in modern repertoire. Net zo belangrijk als het spelen van nieuwe muziek is voor haar het maken van kamermuziek. Zij is sinds 2016 tenorsaxofoniste in het BRON saxofoonkwartet.
Waarom Die Fremde?
“De dag nadat ik mijn bachelor haalde besloot ik: ik ga een CD maken en The Stranger van Hans Kox moet erop staan.”
The Stranger (1993) van Hans Kox vormt de kern van haar CD; niet alleen in lengte – het stuk duurt ruim een half uur –, maar ook vanwege de bijzondere plek die het werk inneemt in haar leven. Op allerlei gelegenheden speelde zij het werk van Kox, die in 2019 overleed, en de krachtige muziek bleef haar intrigeren.
Zij begeeft zich graag buiten de gebaande paden van het saxofoonrepertoire, en heeft daarom voor werken en componisten gekozen die niet vaak genoeg worden uitgevoerd. Juist deze muziek wil Hannah met dit album dichter bij een publiek brengen. Naast Kox staan er werken op van Henk Badings, Erwin Dressel, Andreas van Zoelen en Leonard Küßner.
De twee release concerten zijn in Schiedam en Tilburg.

19 nov. 20:15
Westvest 90-kerk, Westvest 90, 3111 BT Schiedam
https://www.hannahkoob.com/event-details/die-fremde-hannah-koob-martien-maas

20 nov. 20:30
Het Cenakel, Cenakel 1, 5022 KK Tilburg
https://www.cenakel.nl/agenda/356-cd-presentatie-die-fremde?date=2021-11-20-20-30&fbclid=IwAR0C6Lpwz44dnEwpVXV430uea7Hp9gYDnZlSz6Wjl4viqxM3vgNvrofBAqA

Programma:
Hannah Koob & Martien Maas uitvoerenden
Leonard Küßner – Andante
Tristan Keuris – Canzona
Erwin Dressel – Partita
Hans Kox – The stranger
Andreas van Zoelen – Halvdager

cd recensie in Nieuwe Noten

7/10/2021

Ben Taffijn schreef een klinkende recensie in Nieuwe Noten, die wij graag delen. De recensie bespreekt de kamermuziek cd "Hans Kox chambermusic at Orlando".
Hieronder, ter illustratie, een foto uit ons persoonlijke archief, waarin Hans Kox tijdens een repetitie thuis, met celliste Doris Hochscheid werkt. Zoals destijds ook het voornemen was met de musici van het Orlando Festival.
De link naar de recensie treft u hier aan.

Teus van den Berg-Been & Jan van Borssum Buisman

7/10/2021

Strijkkwartet, Teus van den Berg - Been

Teus van den Berg - Been is 14 mei jl. op 95 - jarige leeftijd te Haarlem overleden. Zij en haar partner Jan van Borssum Buisman waren jarenlang bevriend met Hans en Heleen. Jan van Borssum Buisman, bekend beeldhouwer, evenals Teus ook bekend beeldhouwer, maakten vele beeldhouwwerken, die in het huis van Hans en Heleen terecht kwamen.
Zoals bijvoorbeeld het hierboven getoonde strijkkwartet. Jan van Borssum Buisman maakte een portret van Hans Kox. Dit portret is nu in het bezit van de familie. Wij zoeken een eervolle plek, en denken aan Arnhem, de geboortestad van Hans Kox. Het zou heel mooi zijn om dit borstbeeld van Hans Kox ergens in het door Hans geliefde Sonsbeek te mogen plaatsen.
Teus van den Berg was niet alleen een fantastisch beeldhouwer, maar ook een heel eigen en dierbare vriendin voor Hans en Heleen. Hans, Heleen en Teus en Jan maakten menige vakantiereis tezamen. Naar Italië of Zwitserland. Teus had een fijne stem om naar te luisteren, en wat ze vertelde was altijd meer dan de moeite waard. Ze had humor en was fijnzinnig. In haar beeldhouwwerken had ze een totaal eigen stijl ontwikkeld.